Ενώ ο Δ. Κουφοντίνας δικαιούται από το 2010 άδειες εξόδου από τη φυλακή, χωρίς να συντρέχει κανένας απολύτως τυπικός λόγος (πειθαρχικές ποινές κ.λπ.) δεν έχει πάρει ούτε μία. Όλες απορρίπτονται επειδή “είναι ύποπτος για την τέλεση νέων εγκλημάτων”. Και γιατί είναι ύποπτος; Γιατί παραμένει κομμουνιστής και συνεχίζει να πιστεύει ότι ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται με ειρηνικό τρόπο – και το υποστηρίζει δημόσια. Αν αυτό δεν είναι δίωξη φρονημάτων, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.
Δικαστική αυθαιρεσία; Προφανώς. Βούληση των Αμερικανών; Εννοείται. Μνησικακία της οικογένειας Μητσοτάκη; Αναμφίβολα. Πάνω από όλα όμως, απροσμέτρητη δειλία και υποταγή στην “αντιτρομοκρατική” τρομολαγνεία” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης, ενώ δεν κάνει τίποτα από αυτά που οφείλει (π.χ., να καταργήσει το εισαγγελικό βέτο ή να επιβάλλει διά νόμου την αυτοδίκαιη χορήγηση άδειας όταν πληρούνται οι όροι που ορίζει ο Σωφρονιστικός Κώδικας) συμπεριφέρεται με την ευρύτητα και τον ανθρωπισμό ενός υφυπουργού Ποδοσφαίρου. Αυτό το αίσχος δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο!
Δεν αφορά μόνο τον Δημήτρη Κουφοντίνα και τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους που υφίστανται ακραίες παραβιάσεις στοιχειωδών δικαιωμάτων τους. Συνιστά καλπάζουσα επιχείρηση εξαίρεσης δικαιωμάτων, ολοκληρωτικού τύπου λογοκρισία και φίμωση ιδεών – το κλείσιμο της Νομικής και η περικύκλωσή της από τα ΜΑΤ στις 14 Δεκεμβρίου είναι ενδεικτική. Με αυτή την έννοια, μας αφορά όλους και όλες.
Με αυτές τις σκέψεις, η Φωνή Λευτεριάς διοργανώνει ανοιχτή εκδήλωση, στην οποία θα παρέμβουν πανεπιστημιακοί, νομικοί, δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι συλλογικοτήτων, ως έναν ακόμα σταθμό στον αγώνα για τη χορήγηση άδειας στον Δ. Κουφοντίνα.